دیتالاگر و رکوردر
دیتالاگر چیست؟
دیتا لاگرها ابزارهای جمع آوری داده ها هستند که برای نظارت بر سیستم ها و فرایندها با ثبت نقاط داده در بازه زمانی مشخص استفاده می شوند. دیتا لاگر دستگاهی مناسب برای مواردی است که در آن احتیاط و یا ضروری است که شرایط را مستند سازیم ، تأیید کنیم که سیستم ها به درستی کار می کنند یا مطابق با الزامات قانونی عمل کنند. از آنجایی که دیتا لاگرها آرشیو دائمی از شرایط موجود در یک حافظه دیجیتالی تولید می کنند ، داده ها می توانند به طور نامحدود ذخیره شوند و برای مرجع بعدی مورد استفاده قرار گیرند. متراکم و به صورت بهم پیوسته و جامع ، دیتالاگرها در ثبت داده ها از دما ، جریان ، فشار ، ولتاژ ، جریان ، مقاومت و سایر حسگرها در مدت زمان طولانی در مکان های بدون مراقبت یا دور افتاده ، در شرایط سخت ، تعریف نسبتا کاملی است که از شرح عملکرد اصلی دیتالاگر ها می شود ارائه کرد. ماهیت استفاده از آنها مستلزم این است که دیتا لاگرها بسیار دقیق و مطمئن عمل کنند.
دیتا لاگرها می توانند برای طیف وسیعی از برنامه ها استفاده شوند. از ثبت داده های تاریخی برای فرآیندهای دسته ای گرفته تا نمودار دما و رطوبت در نمایش موزه. اکثر آنها به راحتی برای یک برنامه خاص سفارشی می شوند ، هرچند بسته به نوع برنامه ی کاربردی ، ممکن است به ماژول ها یا حسگرهای خاصی نیاز داشته باشند.
ساختمان دیتالاگر
دیتا لاگرها طوری طراحی شده اند که از سنسورهای داخلی یا خارجی ورودی را بپذیرند. برخی از دیتالاگر ها قادر به مدیریت چندین سنسور صنعتی هستند. حسگرها می توانند دستگاه های فعال یا غیرفعال باشند. سنسورهای غیرفعال ، مانند ترموکوپل ها ، برای تولید سیگنال نیازی به منبع تغذیه خارجی ندارند. از سوی دیگر ، سنسورهای فعال برای تولید سیگنال به منبع تغذیه نیاز دارند. بسته به کاربرد ، روشهای متعددی برای تغذیه سنسورها وجود دارد. اگرچه دیتا لاگرها از این نظر که هر دو ابزار اکتساب داده هستند ، مشابه ضبط کننده ها هستند ، اما هر کدام برای نقش های مختلف مناسب است. ضبط کننده ها در برنامه هایی که بازخورد بصری فوری ترجیح داده می شود برتری دارند در حالی که ثبت کننده داده ها برای برنامه هایی که قرار است دستگاه برای مدتی بدون مراقبت رها شود بهتر است استفاده شود.
فناوری ثبت اطلاعات
ثبت کننده داده ها می توانند با پذیرش سیگنال های الکترونیکی حسگرها ، تبدیل آنها به سیگنال های دیجیتال و ذخیره این سیگنال ها در حافظه داخلی یا کارت حافظه ، داده های محیطی را ثبت کنند. دیتا لاگرها از انواع عمومی استفاده می کنند که می توانند انواع اندازه گیری ها را تا دستگاه های بسیار ویژه برای اندازه گیری تنها یک نوع پارامتر ثبت کنند. اگرچه برخی از دیتا لاگرها دارای صفحه نمایش برای به خاطر سپردن اطلاعات ذخیره شده هستند که به آنها اجازه می دهد بدون نیاز به کامپیوتر کار کنند ، اما اکثر دیتا لاگرها در واقع با کامپیوتر ارتباط برقرار می کنند که در آن اطلاعات توسط نرم افزار قابل مشاهده و تجزیه و تحلیل است. اگرچه دیتا لاگرها دارای اشکال و اندازه های مختلفی هستند، اما به طور کلی شامل همه موارد زیر است:
- سنسور داخلی یا ورودی سنسورهای خارجی
- ریزپردازنده برای کنترل عملکرد
- حافظه ، داخلی یا از طریق کارت حافظه
- رابط کامپیوتر و نرم افزار انتقال و تجزیه و تحلیل داده ها
- منبع تغذیه ، معمولاً باتری
- مواردی که هنگام خرید دیتا لاگر باید در نظر بگیرید:
- آیا ضبط بصری ترجیح داده می شود؟
- آیا نظارت باید مستمر باشد یا نمونه گیری کافی است؟
- چه مدت از دستگاه برای ضبط یا ورود استفاده می شود؟
- آیا دستگاه بدون مراقبت رها می شود؟
- آیا دستگاه در منطقه خطرناک قرار می گیرد؟
- چند سنسور استفاده خواهد شد؟
- چه میزان دقت مورد نیاز است؟
رکوردر چیست؟
رکوردر ها ابزارهای جمع آوری داده ها هستند که برای نظارت بر سیستم ها و فرایندها با ثبت نقاط داده در یک بازه زمانی مشخص استفاده می شوند. رکوردر دستگاهی مناسب برای مواردی است که در آن احتیاط و یا ضروری است که شرایط را مستند سازیم ، تأیید کنیم که سیستم ها به درستی کار می کنند یا مطابق با الزامات قانونی عمل کنند. از آنجا که دستگاه های ضبط یک آرشیو دائمی از شرایط، چه به صورت کپی و چه در حافظه دیجیتال تولید می کنند ، داده ها می توانند به طور نامحدود ذخیره شوند و برای مرجع بعدی مورد استفاده قرار گیرند.
کاربرد رکوردر
دستگاه های رکوردر یا ثبات از داده های به دست آمده از حسگرها برای ایجاد یک نمودار ، نمودار یا تجسم دیگری از داده ها در یک بازه زمان بندی شده استفاده می کنند. کاربردهای متداول برای دستگاه های ضبط شامل اندازه گیری دما و رطوبت ، میزان جریان ، pH ، فشار و همچنین تعدادی دیگر از اندازه گیری های فرآیند است. دستگاه رکوردر در سبک های تک یا چند کانالی و در تنظیمات مختلف موجود است. بسیاری از دستگاه های رکورد نیز می توانند اطلاعات را در قالب دیجیتال برای بارگیری در رایانه ضبط کنند.
تفاوت دیتالاگر و رکوردر
اگرچه دستگاه های ثبت کننده شبیه به دیتالاگر هستند زیرا هر دو ابزار جمع آوری داده هستند ، اما هر کدام برای نقش های مختلف مناسب است. ضبط کننده ها در برنامه هایی که بازخورد بصری فوری ترجیح داده می شود برتری دارند در حالی که رکوردر ها برای برنامه هایی که قرار است دستگاه برای مدتی بدون مراقبت رها شود بهتر است استفاده شود.
انواع رکوردر
سه نوع اصلی رکوردر وجود دارد :
- دستگاه های ضبط نمودار دایره ای
- رکوردر نمودار نواری
- رکوردر گرافیکی
دستگاه های ضبط نمودار دایره ای
نقاط داده را در یک نمودار گرد که به طور یکنواخت می چرخد بایگانی می کنند. یک یا چند قلم داده ها را بصورت شعاعی متناسب با سیگنال دریافتی ترسیم می کند. نمودارها معمولاً در بازه های زمانی استاندارد (به عنوان مثال 24 ساعت ، یک هفته ، یک ماه و غیره) می چرخند ، اگرچه برخی از رکورد ها می توانند در طول زمان غیر استاندارد بچرخند. مزایای دستگاه های ضبط نمودار دایره ای شامل سهولت کارکرد ، نسخه چاپی و خروجی زمان واقعی است.
رکوردر نمودار نواری
از یک رول یا نوار بلند کاغذ استفاده می کنند که با سرعت یکنواخت از زیر یک یا چند قلم عبور می کند. داده ها متناسب با سیگنال دریافتی روی نمودار رسم می شوند. ضبط کننده های نواری مخصوصاً برای ضبط فرآیندهای مداوم مناسب هستند. مزایای ضبط کننده های نواری شامل سهولت کارکرد ، نسخه چاپی و خروجی زمان واقعی است.
رکوردر گرافیکی
به جای نمودارهای کاغذی از صفحه نمایش گرافیکی برای ثبت اطلاعات استفاده می کنند. داده ها در قالب دیجیتال ذخیره می شوند که می توانند در زمان واقعی مشاهده شوند یا بعداً فراخوانی شوند. همچنین می توان داده ها را برای بایگانی یا ایجاد گزارش به رایانه ها منتقل کرد. از مزایای دستگاه های ضبط بدون کاغذ می توان به گزینه های برنامه نویسی بهتر ، عدم نیاز به نمودار و قلم و قابلیت مدیریت آسانتر حجم زیادی از داده ها اشاره کرد. مقیاس بندی و توابع ریاضی نیز امکان پذیر است. دستگاه های ضبط نمودار دایره ای و نواری برای کارکرد صحیح به نمودارها و قلم های دقیق نیاز دارند.
فناوری رکوردر
به طور کلی ، ضبط کننده ها به سادگی داده ها را ارائه می دهند. داده ها توسط حسگرهای خاص برنامه که به ضبط متصل می شوند تولید می شوند. انواع سنسورها شامل دما (ترموکوپل ، ترمیستور ، RTD) ، کرنش سنج یا پل ، جریان ، رطوبت ، سطح ، فشار ، pH و بسیاری دیگر است. حسگرها می توانند دستگاه های فعال یا غیرفعال باشند. سنسورهای غیرفعال ، مانند ترموکوپل ها ، برای تولید سیگنال نیازی به منبع تغذیه خارجی ندارند. از سوی دیگر ، سنسورهای فعال برای تولید سیگنال به منبع تغذیه نیاز دارند. سنسورهای فعال اغلب توسط دستگاه ضبط کننده تأمین می شود و به عنوان منبع تحریک نامیده می شود. تحریک سیگنال می تواند خروجی ولتاژ یا جریان باشد. همانطور که دستگاه ضبط کننده سیگنال دیجیتال ، سیگنال آنالوگ یا ورودی سنسور را دریافت می کند ، کاغذ نمودار (برای دستگاه های ضبط نمودار یا نوار) با سرعت ثابت از مکانیسم محرک از کنار قلم (یا قلم) عبور می کند.
مجموعه های قلم معمولاً از گالوانومتر یا پتانسیومتر برای هدایت دستگاه علامت گذاری استفاده می کنند. ضبط کننده های گالوانومتری دارای سیم پیچ سبک سیم معلق مغناطیسی است که توسط جریان سنسور منحرف می شود. قلم این نوسانات را ثبت می کند و به طور موثر جریان سنسور را رونویسی می کند. با این حال ، حساسیت در گالوانومترها ، به ویژه در ابزارهای آنالوگ ، محدود است. ضبط کننده های گالوانومتری معمولاً دارای پاسخ کند ، پهنای باند کوچک ، امپدانس ورودی کم و حساسیت کم هستند. ضبط کننده های پتانسیومتری سیگنال ورودی را با یک مرجع مقایسه می کنند که منجر به سیگنال خطا می شود که در نتیجه موتور قلم را تقویت می کند. ضبط کننده های پتانسیومتری معمولاً دارای پاسخ سریع ، پهنای باند کوچکتر ، امپدانس ورودی بسیار بالا و حساسیت بالا هستند.
نکاتی که هنگام خرید دستگاه ضبط باید در نظر بگیرید
- آیا لاگر تصویری ترجیح داده می شود؟
- آیا نظارت باید مستمر باشد یا نمونه گیری کافی است؟
- چه مدت از دستگاه برای ضبط یا ورود استفاده می شود؟
- آیا دستگاه بدون مراقبت رها می شود؟
- آیا دستگاه در منطقه خطرناک قرار می گیرد؟
- چند سنسور استفاده خواهد شد؟
- چه میزان دقت مورد نیاز است؟